Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Conjugación completa di puniri punire =
puniri: Verbo deponente IMPERATIVO - Conjugación completa di punire Forma deponente |
IMPERATIVO | significado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
puniīre punmĭnimmĭninmĭni Futuro | escarmienta escarmentad |
Conjugación de: punio, punis, punivi, punii..., punitum, punire conjugación: 4 - transitivo - attiva (Ita) = punire, castigare, (eng) = punish, avenge,   (esp) = escarmentar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego punio tu punis ille punit nos punīmus vos punītis illi puniunt | Yo escarmiento Tu escarmientas El/Ella/Eso escarmienta Nosotros escarmentamos Vosotros escarmentáis Ellos/Ellas/Esos escarmientan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego puniēbam tu puniēbas ille puniēbat nos puniebāmus vos puniebātis illi puniēbant | Yo escarmentaba Tu escarmentabas El/Ella/Eso escarmentaba Nosotros escarmentabamos Vosotros escarmentabais Ellos/Ellas/Esos escarmentaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego punivi, punii... tu punivisti, puniisti... ille punivit, puniit... nos punivīmus, puniīmus... vos punivistis, puniistis... illi punivērunt, puniērunt... | Yo escarmenté Tu escarmentaste El/Ella/Eso escarmentó Nosotros escarmentamos Vosotros escarmentasteis Ellos/Ellas/Esos escarmentaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego punivi, punii... tu punivisti, puniisti... ille punivit, puniit... nos punivīmus, puniīmus... vos punivistis, puniistis... illi punivērunt, puniērunt... | Yo he escarmentado Tu has escarmentado El/Ella/Eso ha escarmentado Nosotros hemos escarmentado Vosotros habéis escarmentado Ellos/Ellas/Esos han escarmentado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego punivĕram, puniĕram... tu punivĕras, puniĕras... ille punivĕrat, puniĕrat... nos puniverāmus, punierāmus... vos puniverātis, punierātis... illi punivĕrant, puniĕrant... | Yo había escarmentado Tu habías escarmentado El/Ella/Eso había escarmentado Nosotros habíamos escarmentado Vosotros habíais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habían escarmentado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego punivi, punii... tu punivisti, puniisti... ille punivit, puniit... nos punivīmus, puniīmus... vos punivistis, puniistis... illi punivērunt, puniērunt... | Yo hube escarmentado Tu hubiste escarmentado El/Ella/Eso hubo escarmentado Nosotros hubimos escarmentado Vosotros hubisteis escarmentado Ellos/Ellas/Esos hubieron escarmentado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego punivĕram, puniĕram... tu punivĕras, puniĕras... ille punivĕrat, puniĕrat... nos puniverāmus, punierāmus... vos puniverātis, punierātis... illi punivĕrant, puniĕrant... | Yo había escarmentado Tu habías escarmentado El/Ella/Eso había escarmentado Nosotros habíamos escarmentado Vosotros habíais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habían escarmentado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego puniam tu punies ille puniet nos puniēmus vos puniētis illi punient | Yo escarmentaré Tu escarmentaras El/Ella/Eso escarmentará Nosotros escarmentaremos Vosotros escarmentareis Ellos/Ellas/Esos escarmentarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego punivĕro, puniĕro... tu punivĕris, puniĕris... ille punivĕrit, puniĕrit... nos puniverĭmus, punierĭmus... vos puniverĭtis, punierĭtis... illi punivĕrint, puniĕrint... | Yo habré escarmentado Tu habrás escarmentado El/Ella/Eso habrá escarmentado Nosotros habremos escarmentado Vosotros habréis escarmentado Ellos/Ellas/Esos habrán escarmentado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego puniam tu punias ille puniat nos puniāmus vos puniātis illi puniant | Yo escarmiente Tu escarmientes El/Ella/Eso escarmiente Nosotros escarmentemos Vosotros escarmentéis Ellos/Ellas/Esos escarmienten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego punirem tu punires ille puniret nos punirēmus vos punirĕtis illi punirent | Yo escarmentara Tu escarmentaras El/Ella/Eso escarmentara Nosotros escarmentáramos Vosotros escarmentarais Ellos/Ellas/Esos escarmentaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego punivĕrim, puniĕrim... tu punivĕris, puniĕris... ille punivĕrit, puniĕrit... nos puniverĭmus, punierĭmus... vos puniverĭtis, punierĭtis... illi punivĕrint, puniĕrint... | Yo haya escarmentado Tu hayas escarmentado El/Ella/Eso haya escarmentado Nosotros hayamos escarmentado Vosotros hayáis escarmentado Ellos/Ellas/Esos hayan escarmentado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego punivissem, puniissem... tu punivisses, puniisses... ille punivisset, puniisset... nos punivissēmus, puniissēmus... vos punivissētis, puniissētis... illi punivissent, puniissent... | Yo hubiera escarmentado Tu hubieras escarmentado El/Ella/Eso hubiera escarmentado Nosotros hubiéramos escarmentado Vosotros hubierais escarmentado Ellos/Ellas/Esos hubieran escarmentado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego punirem tu punires ille puniret nos punirēmus vos punirĕtis illi punirent | Yo escarmentaría Tu escarmentarías El/Ella/Eso escarmentaría Nosotros escarmentaríamos Vosotros escarmentaríais Ellos/Ellas/Esos escarmentarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego punivissem, puniissem... tu punivisses, puniisses... ille punivisset, puniisset... nos punivissēmus, puniissēmus... vos punivissētis, puniissētis... illi punivissent, puniissent... | Yo habría escarmentado Tu habrías escarmentado El/Ella/Eso habría escarmentado Nosotros habríamos escarmentado Vosotros habríais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habrían escarmentado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
puni punite Futuro punito punito punitote puniunto | escarmienta escarmentad ve a escarmentar vaya a escarmentar id a escarmentar vayan a escarmentar |
INFINITIVO | |
Presente | |
punire | escarmentar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
punivisse, puniisse... | haber escarmentado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
puniturum esse, punituram esse, puniturum esse, punituros esse, punituras esse, punitura esse... | ir a escarmentar |
GERUNDIO | |
puniendi, puniendo, puniendum, puniendo... | de escarmentar a escarmentar para escarmentar por escarmentar |
SUPINO | |
punitum | escarmentar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que escarmienta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.punientem Voc.puniens Abl.puniente, punienti... | punientes punientium punientibus punientes punientes punientibus |
Feminina | |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.punientem Voc.puniens Abl.puniente, punienti... | punientes punientium punientibus punientes punientes punientibus |
Neutro | |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.puniens Voc.puniens Abl.puniente, punienti... | punientia punientium punientibus punientia punientia punientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de escarmentar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.puniturus Gen.punituri Dat.punituro Acc.puniturum Voc.puniture Abl.punituro | punituri puniturorum punituris punituros punituri punituris |
Feminina | |
Nom.punitura Gen.puniturae Dat.puniturae Acc.punituram Voc.punitura Abl.punitura | puniturae puniturarum punituris punituras puniturae punituris |
Neutro | |
Nom.puniturum Gen.punituri Dat.punituro Acc.puniturum Voc.puniturum Abl.punituro | punitura puniturorum punituris punitura punitura punituris |
- Conjugación completa di puniri Forma pasiva |
Conjugación de: punior, punīris, punitus sum, punita sum, punitum sum..., - , puniri conjugación: 4 - transitivo - deponente (Ita) = punire, castigare, (eng) = punish, castigate, discipline, smite,   (esp) = escarmentar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego punior tu punīris ille punītur nos punīmur vos punimĭni illi puniuntur | Yo escarmiento Tu escarmientas El/Ella/Eso escarmienta Nosotros escarmentamos Vosotros escarmentáis Ellos/Ellas/Esos escarmientan |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego puniēbar tu puniebāris ille puniebātur nos puniebāmur vos puniebamĭni illi puniebantur | Yo escarmentaba Tu escarmentabas El/Ella/Eso escarmentaba Nosotros escarmentabamos Vosotros escarmentabais Ellos/Ellas/Esos escarmentaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego punitus sum, punita sum, punitum sum... tu punitus es, punita es, punitum es... ille punitus est, punita est, punitum est... nos puniti sumus, punitae sumus, punita sumus... vos puniti estis, punitae estis, punita estis... illi puniti sunt, punitae sunt, punita sunt... | Yo escarmenté Tu escarmentaste El/Ella/Eso escarmentó Nosotros escarmentamos Vosotros escarmentasteis Ellos/Ellas/Esos escarmentaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego punitus sum, punita sum, punitum sum... tu punitus es, punita es, punitum es... ille punitus est, punita est, punitum est... nos puniti sumus, punitae sumus, punita sumus... vos puniti estis, punitae estis, punita estis... illi puniti sunt, punitae sunt, punita sunt... | Yo he escarmentado Tu has escarmentado El/Ella/Eso ha escarmentado Nosotros hemos escarmentado Vosotros habéis escarmentado Ellos/Ellas/Esos han escarmentado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego punitus eram, punita eram, punitum eram... tu punitus eras, punita eras, punitum eras... ille punitus erat, punita erat, punitum erat... nos puniti erāmus, punitae eramus, punita eramus... vos puniti erātis, punitae eratis, punita eratis... illi puniti erant, punitae erant, punita erant... | Yo había escarmentado Tu habías escarmentado El/Ella/Eso había escarmentado Nosotros habíamos escarmentado Vosotros habíais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habían escarmentado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego punitus sum, punita sum, punitum sum... tu punitus es, punita es, punitum es... ille punitus est, punita est, punitum est... nos puniti sumus, punitae sumus, punita sumus... vos puniti estis, punitae estis, punita estis... illi puniti sunt, punitae sunt, punita sunt... | Yo hube escarmentado Tu hubiste escarmentado El/Ella/Eso hubo escarmentado Nosotros hubimos escarmentado Vosotros hubisteis escarmentado Ellos/Ellas/Esos hubieron escarmentado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego punitus eram, punita eram, punitum eram... tu punitus eras, punita eras, punitum eras... ille punitus erat, punita erat, punitum erat... nos puniti erāmus, punitae eramus, punita eramus... vos puniti erātis, punitae eratis, punita eratis... illi puniti erant, punitae erant, punita erant... | Yo había escarmentado Tu habías escarmentado El/Ella/Eso había escarmentado Nosotros habíamos escarmentado Vosotros habíais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habían escarmentado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego puniar tu puniēris ille puniētur nos puniēmur vos puniemĭni illi punientur | Yo escarmentaré Tu escarmentaras El/Ella/Eso escarmentará Nosotros escarmentaremos Vosotros escarmentareis Ellos/Ellas/Esos escarmentarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego punitus ero, punita ero, punitum ero... tu punitus eris, punita eris, punitum eris... ille punitus erit, punita erit, punitum erit... nos puniti erimus, punitae erimus, punita erimus... vos puniti erĭtis, punitae eritis, punita eritis... illi puniti erunt, punitae erunt, punita erunt... | Yo habré escarmentado Tu habrás escarmentado El/Ella/Eso habrá escarmentado Nosotros habremos escarmentado Vosotros habréis escarmentado Ellos/Ellas/Esos habrán escarmentado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego puniar tu puniāris ille puniātur nos puniāmur vos puniamĭni illi puniantur | Yo escarmiente Tu escarmientes El/Ella/Eso escarmiente Nosotros escarmentemos Vosotros escarmentéis Ellos/Ellas/Esos escarmienten |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego punirer tu punirēris ille punirētur nos punirēmur vos puniremĭni illi punirentur | Yo escarmentara Tu escarmentaras El/Ella/Eso escarmentara Nosotros escarmentáramos Vosotros escarmentarais Ellos/Ellas/Esos escarmentaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego punitus sim, punita sim, punitum sim... tu punitus sis, punita sis, punitum sis... ille punitus sit, punita sit, punitum sit... nos puniti simus, punitae simus, punita simus... vos puniti sitis, punitae sitis, punita sitis... illi puniti sint, punitae sint, punita sint... | Yo haya escarmentado Tu hayas escarmentado El/Ella/Eso haya escarmentado Nosotros hayamos escarmentado Vosotros hayáis escarmentado Ellos/Ellas/Esos hayan escarmentado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego punitus essem, punita essem, punitum essem... tu punitus esses, punita esses, punitum esses... ille punitus esset, punita esset, punitum esset... nos punitessēmus, punitae essemus, punita essemus... vos punitessētis, punitae essetis, punita essetis... illi puniti essent, punitae essent, punita essent... | Yo hubiera escarmentado Tu hubieras escarmentado El/Ella/Eso hubiera escarmentado Nosotros hubiéramos escarmentado Vosotros hubierais escarmentado Ellos/Ellas/Esos hubieran escarmentado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego punirer tu punirēris ille punirētur nos punirēmur vos puniremĭni illi punirentur | Yo escarmentaría Tu escarmentarías El/Ella/Eso escarmentaría Nosotros escarmentaríamos Vosotros escarmentaríais Ellos/Ellas/Esos escarmentarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego punitus essem, punita essem, punitum essem... tu punitus esses, punita esses, punitum esses... ille punitus esset, punita esset, punitum esset... nos punitessēmus, punitae essemus, punita essemus... vos punitessētis, punitae essetis, punita essetis... illi puniti essent, punitae essent, punita essent... | Yo habría escarmentado Tu habrías escarmentado El/Ella/Eso habría escarmentado Nosotros habríamos escarmentado Vosotros habríais escarmentado Ellos/Ellas/Esos habrían escarmentado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
puniīre punmĭnimmĭninmĭni Futuro | escarmienta escarmentad |
INFINITIVO | |
Presente | |
puniri | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
punitum esse, punitam esse, punitum esse, punītors esse, punitas esse, punita esse... | haber escarmentado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
puniturum esse, punituram esse, puniturum esse, punituros esse, punituras esse, punitura esse... | ir a escarmentar |
GERUNDIO | |
puniendi, puniendo, puniendum, puniendo... | de escarmentar a escarmentar para escarmentar por escarmentar |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe escarmentar |
Singolare | Plurale |
Nom.puniendus Gen.puniendi Dat.puniendo Acc.puniendum Voc.puniende Abl.puniendo | puniendi puniendorum puniendis puniendos puniendi puniendis |
Feminina | |
Nom.punienda Gen.puniendae Dat.puniendae Acc.puniendam Voc.punienda Abl.punienda | puniendae puniendarum puniendis puniendas puniendae puniendis |
Neutro | |
Nom.puniendum Gen.puniendi Dat.puniendo Acc.puniendum Voc.puniendum Abl.puniendo | punienda puniendorum puniendis punienda punienda puniendis |
SUPINO | |
punitum | escarmentar |
punitu | de escarmentar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que escarmienta |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.punientem Voc.puniens Abl.puniente | punientes punientium punientibus punientes punientes punientibus |
Feminina | |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.punientem Voc.puniens Abl.puniente | punientes punientium punientibus punientes punientes punientibus |
Neutro | |
Nom.puniens Gen.punientis Dat.punienti Acc.puniens Voc.puniens Abl.puniente | punientia punientium punientibus punientia punientia punientibus |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | que ha escarmentado |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.punitus Gen.puniti Dat.punito Acc.punitum Voc.punite Abl.punito | puniti punitorum punitis punitos puniti punitis |
Feminina | |
Nom.punita Gen.punitae Dat.punitae Acc.punitam Voc.punita Abl.punita | punitae punitarum punitis punitas punitae punitis |
Neutro | |
Nom.punitum Gen.puniti Dat.punito Acc.punitum Voc.punitum Abl.punito | punita punitorum punitis punita punita punitis |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de escarmentar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.puniturus Gen.punituri Dat.punituro Acc.puniturum Voc.puniture Abl.punituro | punituri puniturorum punituris punituros punituri punituris |
Feminina | |
Nom.punitura Gen.puniturae Dat.puniturae Acc.punituram Voc.punitura Abl.punitura | puniturae puniturarum punituris punituras puniturae punituris |
Neutro | |
Nom.puniturum Gen.punituri Dat.punituro Acc.puniturum Voc.puniturum Abl.punituro | punitura puniturorum punituris punitura punitura punituris |